Verslag documentaire Viva Cuba libre: Rap is war

Op 26 november zijn wij, de H4A en H4B naar de documentaire 'Viva la libre: Rap is war' geweest. Een documentaire van het jaarlijkse Idfa festival.

De documentaire ging over 2 rappers, Bian en Aldo van de undercover rapgroep 'Los Aldeanos'. Deze rapgroep zingt teksten over misverstanden van hun land, een slechte maatschappij en vrijheid, die er niet is. Samen liften zij voor undercover concerten in Havana en Holguín en andere steden in Cuba. Ook geven zij undercover gebrande cd's weg. Een groot risico

                                          Dit is Aldo (El Aldeano)


In deze documentaire zit veel spanning, oneerlijkheid, geen vrijheid en boosheid. Zelf vond ik de documentaire erg indrukwekkend. Vooral het stuk dat twee broers opgepakt werden door het beluisteren van 'Los Aldeanos'. Dat kan ik me bijna niet voorstellen. Ook stukken van moeders en kinderen die hun verhaal vertellen huilend voor de camera pakken mij erg. Dat ik zoveel medelijden heb en dat wij erg mogen boffen hoe het hier in Nederland gaat. Ik merkte dat deze documentaire observerend was, want er was geen commentaarstem en er werd niet uitgebreid geïnterviewd met vragen. De rappers en andere bewoners deden hun verhaal. Aan de andere kant was het voor mij ook een piëtistische documentaire omdat je ook de sfeer goed binnen kreeg.

Wat ik zo goed aan deze documentaire vond is dat ze alles lieten zien. Zoals het stukje met de heuvel. Een heuvel waar van voren de toeristen gezellige wandelingen kunnen maken. Maar aan de andere kant werd het steeds erger. Zo waren er vier kinderen met eentje van vier jaar, waar de moeder van opgepakt is vanwege "prositutie", terwijl ze geld bedelde bij toeristen of zoiets. Echt onmenselijk dat je daar dan vijf jaar cel voor krijgt. Door deze documentaire weet ik ook hoe vrij ons land wel niet is. Dat Cuba zo communistisch is en wij zo vrij. Dit was een van de meest pakkende documentaires die ik ooit heb gezien.

                                          Dit is Bian (El B)

Verslag 'The future of fashion is now'

 

Woensdag 19 november gingen wij met de h4 en h5 naar museum 'Boijmans Van Beuningen', in Rotterdam.
Naar de exspositie 'The future of fashion is now'. Het was een expositie van collecties voor de toekomst. Zo werd er bijv. een jurk met zonnepanelen geshowd en een jurk die in 3D was geprint.
Hier een foto van de jurk:
 dit vind ik een van de mooiste kledeing, omdat ik dit nooit eerder had gezien.

Verder was de expositie erg mooi neergezet. Met rode en groene lichten in sommige ruimtes. Zo vond ik de kleding er nog cooler uitzien. Wel zag ik sommige kleding/collecties waarvan ik dacht, is dit wel de toekomst? Dan zag het er juist heel ouderwets uit of te simpel. Je had ook een trui met exstreem lange mouwen die alle kanten opgingen: zelf, vond ik deze trui leuk omdat er dan opstond:
    zelf, vond ik deze trui leuk omdat er dan opstond: 'Ces't n'est pas un sweather'

Vooral de collecties van Viktor en Rolf, wat ik zoiezo al geweldige ontwerpes vind, vond ik het mooist en ook wel een stijl hebben waar ik zelf dol op ben. Wat ik zo goed aan de expositie vond was dat iedere ontwerper die een kledingstuk/collectie had gemaakt, was goed neergezet, een beetje een eigen plaastje gekregen. Je zag goed de verschillen in ontwerpers en alles was ook duidelijk neergezet. Ik had nog wel wat meer verwacht, iets heel geks bijvoorbeeld, of iets wat heel erg bewoog, dat zou ik zelf ook wel in de toekomst zien. De meeste toekomstige kleding was gemaakt met hoekige vormen en veel ruimte. Zoals de trui is er heel veel stof gebruikt en dat zag je bij andere kledingstukken ook dat er veel gebruikt is in stof, of andere materialen en dat dat eigenlijk onnodig is, want je zou het toch nooit dragen omdat het zo duurzaam is denk ik.
Voor de rest was het msueum zelf heel creatief. je had een net waar je in kon liggen en films kijken en de coolste garderobe ooit:

Ik vond het een hele leukde dag, want ben daarna ook nog in Rotterdam gaan kijken samen met Elise.

Documentaire: GABBERS!


Waar over?
Deze documentaire ging over de gabbers van vroeger, wat begon in Rotterdam. Je ziet beelden van de beroemde gabber hal in Rotterdam en mensen die hun gabberverhalen van vroeger vertellen. Steeds zie je beelden van de danspasjes, de feesten en gabbers zelf die meestal strak stonden.

Hoofdrolspelers?
In deze documentaire zag je geen hoofdrolspelers eigenlijk. Je had 4,5 mensen die hun verhalen vertelden maar voor de rest ging het over het gabberleven in Rotterdam en daar zitten niet in het bijzonder hoofdrolspelers bij. 

Waar gemaakt?
De oude beelden die je in de documentaire ziet komen uit de gabber feesten in Rotterdam. Maar daar is de documentaire niet gemaakt, ze laten die beelden zien. De echte documentaire beelden zij bij de oude gabbers thuis gemaakt, waar de mensen hun verhaal doen. 

Zelf vind ik deze documentaire op een poëttischte documentaire lijken. Omdat je in de belden ziet, voor de flashbacks van vroeger, dat ze de 'gabbersfeer' echt proberen over te brengen. Je hoort er alleen maar positieve dingen over. Maar ik vind de documentaire ook verklarend. Omdat de mensen hun verhalen vertellen en er alles van weten natuurlijk.